Dit is met de huidige eigenaar Stephan Heijst besproken en hij was daarvoor meteen te porren. Hij zou zijn team mobiliseren en e.e.a. voorbereiden. Ook was hij nieuwsgierig welke specifieke vragen er leefden onder de leden. Een sleuteldag is voor zo’n werkbezoek bij uitstek voor geschikt en de aanmeldingen – vooral uit België – stroomden binnen. Totaal waren er 28 leden.

Zoals we gewend zijn van de afdeling ZUID en de BOCCC-leden waren we er op tijd! Zelfs de leden uit België hadden er al 150 km op zitten! De ontvangst met de koffie en thee en een ruime keuze uit verschillend gebak volgde snel met een openingsrondje. Een nieuw/oud lid – Louis Luijten uit Houthem bij Valkenburg – heeft al 30 jaar zijn traction en is ook al zo lang lid, maar de laatste jaren weinig meer aan de activiteiten van de afdeling deelgenomen en ook zijn Traction laten slapen. Hij heeft er nu weer zin in, aangezien zijn tweede passie, het restaureren van Vespa scooters, ook nog loopt en hij voor de nabije toekomst(pensioen) toch een doel moet hebben.

De nieuwe ontwikkelingen m.b.t. de technische keuringen kwamen nog even om de hoek, waarbij de wet- en regelgeving in België ook nog aan de orde kwam. Uit het Belgische kwartier kwam de cultuur naar voren, want er is een Waalse-Vlaamse en Brusselse variant voor de technische punten. Echter de regering is wel bezig enige eenheid aan te brengen. Overigens moeten ze de keuring wel zelf betalen. In Nederland is het nog niet zover en dus drijven we nog op eigen(TAN) kracht.

Het team van CAS werd voorgesteld t.w. Corné Boudewijn(bestellingen), Henk van Bakel(stoffeerderij), Gerard als de monteur, administratie Nireka en Noortje, die op zaterdagen bijspringt. Marcel, onze elektrieker, evenals Mark voor het magazijn en Leo als revisie monteur, waren helaas afwezig en tot slot de baas Stephan Heijst. Op verzoek van “oude” leden en bekenden van destijds CTA werd Han Brouwer nog opgeroepen. Hij is af en toe nog in zijn “oude en bekende ”werkplaats voor hand- en spandiensten. Voor de nieuwkomer: Han heeft deze garage gestart in 19… en uitgebouwd en enkele jaren terug verkocht aan zijn 1e monteur Stefan. Het was bijna een reünie!

Snel werden er vier groepen samengesteld, die aan de hand van een van de teamleden ieder een onderwerp gingen behandelen. Noem het maar workshops, voor de nieuwe onderdelen als aandrijfassen, lagers enz., bekleding, de cilinders en de afstelling van de hoogte van de Traction en de uitstoot van uitlaatgassen met een lambdasonde te meten in een rijdend voertuig om vervolgens te worden gecorrigeerd. Gedurende de sessies van ruim 25 minuten, werden we fantastisch steeds voorzien van koffie/thee en wat lekker door de twee assistentie t.w………

Resumerend over de workshop was dat alles bespreekbaar was. CAS doet vrij veel aan onderzoek en controle en loopt ook tegen zaken aan die niet wenselijk zijn. De leveranciers die niet tijdig leveren of verkeerd leveren. Inmiddels hebben ze ook dankzij hun overname van Schafer de toegang tot de Duitse markt en ook de leveranciers. Was de aanmaak van b.v. cilinderbussen nog mondjesmaat nu bestellen ze al grote hoeveelheden, aangezien het buitenland veel klandizie geeft. Ook Frankrijk bestelt al veel, terwijl het toch de bakermat moet zijn van de Citroen/Tractions.

Er is veel kennis opgedaan vooral bij de workshop het stofferen van de hemel, stoelen/banken en deurpanelen. Leao van Andel wil nu zijn hemel vervangen is zijn plan en dat zal vermoedelijk, als start met het nieuwe format van TAN, op film worden vastgelegd.

Ook de werkwijze van CAS is veel ter sprake gekomen als garantie, aanpak van hoe en waarom, offertes enz. Bij elkaar een zeer leerzame dag.

De lunch was even een “break” en de gesprekken waren niet van de lucht. Inmiddels schoof Huib de Bruine aan, die een omweg had gemaakt via het CM, waar hij zijn diensten als vrijwilliger verleent. Ook Hans van de Brand kwam met zijn zojuist - bij CAS – gereviseerde 6 cilinder aangereden. Om kilometers te maken merkte hij op voor het inrijden van de motor. Hij gaf aan weer smoorverliefd te zijn geworden op zijn Trax, nadat hij jarenlang met zijn cabrio heeft rondgereden.

De voorzieningen van fris en cake gingen erin als… koek! Stefan en zijn team werden in het zonnetje gezet en bedankt voor hun gastvrijheid en openheid. De voorzitter van de BOCCC Jozef Opdeweerdt had nog een leuke geste(schildje) voor het team en namens de afdeling Zuid werd een aandenken in de vorm van een miniatuurtje aangeboden. Stefan was eveneens zeer tevreden gelet op zijn big smile omdat alles goed verlopen was.

Noot: niet alle ingediende onderwerpen zijn de revue gepasseerd. Met name Wilfried van Dijck had nog veel vragen over de maatvoering van de cilinderbussen. In een aparte mail is Wilfried over zijn vragen geïnformeerd.

Het vervolg op deze dag was een al of niet gepland bezoek aan een plaatselijk museum, waarin allerlei types oude auto’s te zien zouden zijn. In een kolonne werden de auto’s door Paul Flentrop gedirigeerd naar de desbetreffende “garage”. Wat schetste onze verbazing, toen de eigenaar Jan Wijnakker en zijn vrouw Jose ons ook nog onthaalde met koffie en cake. Na een passievolle uitleg door mw. Jose Wijnakker over de uit de hand gelopen hobby- vanaf zijn 18e jaar - van haar man, bezochten we de showroom.

Daarin stond een bonte verzameling van ruim 225 auto’s van allerlei merken, de meesten in prima rijdende staat. Blijkt dat men geregeld gevraagd wordt om bepaalde types auto’s uit te lenen voor films en documentaires. Recentelijk nog de Traction voor de TV serie “Riphagen”, die niet authentiek was voor de jaren ’40. Kleurstelling is ook geen probleem, want dan wordt de auto overtrokken met folie. Inmiddels heeft de zoon de activiteit onder zijn beheer.

Daarna nog een loods waarin de rest van de voertuigen gestald staan, ook in prima conditie. Met de entourage van oude benzinepompen, motoren, fietsen kleding, schildjes, je kon het je bijna niet voorstellen wat er allemaal verzameld was. Een nadrukkelijke opmerking werd gememoreerd: NIETS is te KOOP!!Jammer!!! Peter kent van elke auto het achterliggend verhaal en wil er geen afstand van doen. We zagen twee tractions en HP’tje en C3 en enkele citroen vrachtautootjes. We kwamen ogen te kort. Waren we van plan een klein half uur te blijven, maar na 1,5 uur moesten we de leden nog uit de showroom en loods plukken voor het welgemeende dankwoord. Dit wordt nog onderstreept met een traditionele ZUID (geen zuip) wijn en een bos bloemen voor de vrouw des huizes. Enigszins beduusd van de vele indrukken – enkele zeiden dat ze nu een probleem hebben – zijn we huiswaarts gekeerd.

Een mooie, leerzame en indrukwekkende sleuteldag.

John Branderhorst

{gallery}tanzuid/sleuteldagen/sleutel20180616{/gallery}