Wat zal de dag gaan brengen. De weersvooruitzichten voor deze dag waren al langer perfect. Dan wil je wel met de “oude dame” toch zeker op pad. Maar dit had niemand kunnen bedenken. Het voorjaar, zeg maar de volle zomer, begin april. We werden door Etienne Ubaghs ontvangen op Landgoed Heerdeberg in Cadier en Keer. Voorin een marktje met streekproducten en delicatessen. Tot oerbrood en schapenvachten toe. Een terras vol met tafels en banken, alles was buiten gedrapeerd. En natuurlijk meteen aan de koffie en Limburgse vlaai. Het woord vlaai al. Heerlijk !

 

En toen de rit. Er waren uiteindelijk 108 deelnemers. Met al die doorgeschoten jeugd was het ook leuk om te zien hoe een tiental kinderen zich prima vermaakte. Etienne dacht nog dat ieder om de minuut zou starten. Ja, ja dat zal hij wel weer weten. De meute ging op pad. De rit zou ongeveer 63 km lang zijn. Er was gekozen voor een moderne methodiek van het beschrijven van de route. De uitgedeelde beschrijving gaf in het voorwoord al aan. Bol / Pijl. Kilometer aanwijzing tot op 10 meter. Ga hier creatief mee om !!

Ik heb de indruk dat wij dat met zijn allen meer dan prima hebben gedaan. Teller op nul en de lijntjes, overdwarse streepjes, golfjes, hokjes, krulletjes en pijltjes doen de rest. De overvloed aan kapelletjes, kerken en waterputten was wel makkelijker herkenbaar maar niet altijd direct te vinden. Uiteindelijk bleek dat Etienne zich toch echt vergist had in de lengte van de route. Of hadden wij een kaarsrecht boogje verkeerd geïnterpreteerd.

Misschien wel heel bewust. Wat een rit zeg door dat prachtige heuvellandschap. En dat schitterende weer, “Voorjaar” noemt men dat. Hoe moet je zoiets beschrijven.

Over heuvels, door dalen, omgeven door vergezichten en uitzichten met paadjes, heggetjes en weggetjes. Bedwelmd door geuren en kleuren. Barstensvol bloesem van fruitbomen en sleedoorn in het vroege voorjaar. We reden heuveltje op, heuveltje af langs mergelrotsen en vergezichten met actieve wandelaars en fietsers. Door historische plaatsen als Margraten, Slenaken, Noorbeek etc. Onderweg kwamen we geregeld Tractionisten tegen die heerlijk in de berm of bij een uitspanning hun broodje genoten. En het zonnetje bleef maar volop schijnen. Als ik nu niet ophoud lijkt het niet geloofwaardig meer. Een deel van de groep vond het blijkbaar niet genoeg en genoot in de buitenlucht nog een etentje met het bekende Limburgse zuurvlees of forel na. Dit alles ook weer zeer geslaagd. En daarna voldaan naar huis.

Etienne heel erg bedankt voor de organisatie van deze uitzonderlijk geslaagde voorjaarsrit in SCHOAN LIMBURG.

 

 Theo Baijens