Nostalgie van de bovenste plank, community singing, wat onder het muzikale echtpaar Margo, met een loepzuivere en inspirerende stem, en Wiel, onvermoeibaar en virtuoos op zijn trekharmonica tot verre einden reikten richting “Soerabaja” met Marina, de Vlieger van André via Het kleine café aan de Haven naar vele andere toppers …heerlijk wat hebben we toch “ broederlijk” met elkaar gezongen. Maar daarna kwam pas echt het grote spektakel, de huisband van Hans , en gezegd mag worden, wat bespeelt hij zijn gitaar, met vele solo’s, toch met passie en professioneel. Maar ook zijn mede band leden, de zanger vol overtuiging, de drummer, verscholen in de hoek, maar foutloos hoorbaar, de lead guitar, de basgitaris (Wiel, hadden we hem al niet eerder gezien) en de slag gitaar uit Soerabaja…allen grote klasse, een fantastische avond waar vooral de jonge meisjes, zoals Marianne, Trudy, Monique, Geeke , Leontientje , maar ook de oude knarren, nee we noemen geen namen, dansten alsof we allemaal nog in de jaren 60 vertoefden….wat een avond…volgend jaar vroeg reserveren….je mag het niet missen!!

Maar dan, de volgende dag, zondag een veld vol tractions , meer dan 30 , in het midden trots twee B 14’s ( Schrijf ik het type nu goed Ton) met op het terras zo’n 70 deelnemers , genieten van de zon, een kop koffie en , natuurlijk, een groot stuk Limburgse vlaai.

Om 13.00 uur vertrok de lange stoet , meanderend door smalle en o zo mooie Limburgse lanen ( elk jaar weer een andere route!!!) om uiteindelijk aan te komen in het toeristische plaatsje Horst. Daar stond Hans om de elektrische palen te laten zakken om zo de vele tractions het voetgangers gebied te laten oprijden en midden op het plein  alle auto’s te parkeren. Ja , daar moet je wel haast burgemeester van Grubbenvorst voor zijn om zoveel auto’s op zondag in een auto vrij zone, midden in het centrum, binnen te loodsen. Horst kent twee wereldberoemde locaties. Het Gemeenschapshuis van Horst waar de heerlijkste streek gerechten niet alleen worden getoond , maar ook gratis aan alleen ons werd aangeboden; of dat niet genoeg was werden we daarna met een mooi pakket verblijd, met onder andere een kilo verse asperges om mee naar huis te nemen.

Daarna lopend naar het dicht bij gelegen “Museum de KANT fabriek”. In deze fabriek werd vanaf het begin van de vorige eeuw tot nog niet zolang geleden kant machinaal geweven. Tal van nog ratelende machines werden gedemonstreerd ( het deed mij denk aan mijn 8 kleppen in mijn Trax , alleen op deze machines ratelen nog wat meer klossen). De enthousiaste gidsen namen ons mee in de tijd dat je met een kanten zakdoek nog indruk kon maken, dat je met een kanten muts nog kon laten zien hoe rijk je was, maar ook de geschiedenis van de streek werd beeldig uitgebeeld. Je vraagt je dan ook elke keer weer af hoe het Hans en Jacqueline  steeds weer lukt om niet alleen een fantastische en verrassende rit te organiseren van ca 60 kilometer, maar bovenal dat zij steeds weer een boeiende en unieke excursie koppelen aan deze rit. Al voor het vertrek, bij de koffie, gaat het er al om….waar zullen we dit jaar weer na toegaan…? Glimlachend houdt Hans dat dan nog even voor ons geheim….!

Oja….we hebben ook nog asperges gegeten, aan het einde van onze rit , traditioneel bij Restaurant de Vonkel, buurman van Van den Brandt Straten Assurantiën BV , wat een sterk koppel. Grote schalen met verse Asperges…zo eet je ze thuis niet, waren wederom een heerlijk slot van een fantastisch Aspergerit 2015.

Onder luid applaus bedankten alle deelnemers Jacqueline en Hans met absoluut de grote wens….hier moeten we volgend jaar weer bijzijn……Ik sluit mij van harte aan bij deze gedachte…..NOGMAALS  HANS  EN  JACQUELINE,  GROTE DANK ….CHAPEAU!

Rolf van der Zande

{gallery}tanzuid/ritten/Aspergerit2015{/gallery}