Wij kwamen donderdag rond de koffie aan op camping Gulperberg. Eenmaal afgedaald naar het H-veld zagen we onze buren voor deze gelegenheid. Ik had nog geen caravanpootje kunnen uitdraaien of ik zat al aan de koffie bij Huib en Helma de Bruine. Intussen installeerden David en Joost onze caravan. Ze vonden het prachtig om zo een mannenweekend met al die Tractions te beginnen. Iedereen had een mooie plek gevonden met uitzicht over het dal.

Het is net of deze Tractions nog in diepe rust verkeren bij het ochtendgloren op de camping. Hoorde ik daar nog wat snurken..?

Rond een uur of vijf verzamelden allen zich in een grote kring voor de welkomst borrel. Jac Jamar vertelde ons het programma en niet lang daarna maakten we met zijn allen de wandeling naar het restaurant van de camping. Daar kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Het kon niet op, en met een heerlijke ijscoupe besloten we het feestmaal. Nog even naborrelen op het veld, en toen gauw naar bed. Want vrijdagmorgen moesten we om half tien verzamelen voor de rit.

De volgende ochtend was het een gezellige drukte bij de poort van de camping. Tientallen Tractions, die waren voorzien van een citroen-geel routebord, stonden te glimmen in het ochtendzonnetje. Jennie Jamar deelde handenvol routebeschrijvingen uit. Het was voor sommigen even zoeken naar hun auto tussen al die zwarte voitures, maar toen Frans Gommans om tien uur op zijn vingers floot voor de start, spoedden we ons naar de auto's.

Een geweldige kudde Tractions bij de start van de rit. Lichte paniek ...om je eigen auto terug te vinden bij het fluitsignaal.

De route was met veel gevoel voor de omgeving uitgedokterd door Jac en Jenny. We reden het grootste deel over kleine slingerweggetjes met hoge bermen. Telkens zagen we weer een mooi uitzicht. Het lukte natuurlijk niet om het konvooi van zoveel auto's bij elkaar te houden, dus we moesten goed de aanwijzingen volgen. Boven aan de berg een naamloos weggetje in, tja dat was iets te veel van het goede voor sommigen, dus, konden we na enig wachten toch weer de groep bij elkaar krijgen. Het ging van Gulpen via slingertjes naar Valkenburg, naar de picknickplaats bij Walem. Een heel mooi parkeerplaatsje met picknick wei en uitzicht. En toen kwamen de prachtige picknickschalen tevoorschijn. Ria Gommans en haar zus Gonny hadden voor ieder koppel een mooie schaal gemaakt met heerlijke versnaperingen. Dat werd dus heerlijk genieten daar op ons klapstoeltje of picknick deken. 

Zo een mooi lunchpakket krijg je nog niet eens in een restaurant. En de lieftallige bediening is hier inclusief!

Heerlijk genieten van het mooie weer op de picknickplek.

Verder ging de rit, bergje op en bergje af. Soms door hele nauwe weggetjes en telkens weer zagen we Frank en Francis Kok foto's maken van de hele stoet. Ze waren speciaal gekomen voor een dagje om dit mee te maken. Ook Gerard die de rit als werkstuk voor zijn fotostudie wilde gebruiken stond samen met Imanda op vele plekken langs de kant. Ik zag hem ook een keer plat op zijn buik in het gras op een kruising liggen!

En toen kwam er de aanwiijzing dat we rechtsaf een klein weggetje in moesten slaan. Het leek wel een zandpad... Lia herkende het paadje en zei tegen mij, oh, dat is daar bij dat riviertje. Je moet door het water rijden. En ja hoor, na de bocht doemde ineens een rivierbedding op. En elke auto moest er met enige vaart doorheen rijden...! Erna stonden we even stil om op te drogen. Ik liep naar Frank Kok om even te informeren wie de hoogste golven had weten te maken. Nou dat was Theo Baayens, dus die had prompt een natte ontsteking. Maar de zon scheen lekker, dus na een paar minuutjes reden we weer verder door de golvende velden.

Theo gaat te water, erachter wachten de equipes van Huib, Ton en Geert. Moeten we echt door de rivier ??!!

Met dank aan Hans enThomas Schipper voor de video! 

Via Plombieres, waar Jose Franssen zijn winkel heeft, gingen we richiting Aken. Onderweg kregen we ook veel bijval van Belgische en Duitse automobilisten die heel enthousiast reageerden. Aan de Duitse kant van het drielandenpunt, hadden we onze koffiestop, waar de Kaffee mit Kuchen voor ons klaarstond. Ook hier weer een mooi uitzicht op het terras richting Vaals. De laatste kilometers waren ook weer goed besteed, over kleine weggetjes naar Gulpen. In totaal hadden we zo 120 kilometer gereden en kwamen we zonder kleerscheuren weer thuis, afgezien van een doorgeslagen koppakking van een van de auto's.

Joep Kloth staat altijd garant voor een mooi plaatje. Hij kan zo doorrijden naar Zuid-Frankrijk

De volgende ochtend stond er een flinke wandeling op het programma. Om acht uur verzamelden zich al vele knorrende magen bij de receptie. We liepen bijna twee uur door bossen en velden en ook nu begon de zon al flink te schijnen. Op de camping aangekomen, konden we nog even lekker uitpuffen op het terras. Even later stond er een heerlijk ontbijt klaar met verse broodjes, eieren en koffie.

De zaterdag, was naar keuze te gebruiken, dus ging ik met Geert en Leontien van Eijck een rondje rijden in Belgie. We werden daarbij vergezeld van de familie Helbers met 2 Tractions. De eerste stop was in het plaatsje Limbourg. Als je daar een klein straatje inrijdt kom je op een berg boven het stadje uit. Daar is een oude vesting, het oude stadje met prachtige geveltjes en een kasteel. We vonden daar een lekker cafeetje voor de lunch. Ook stond er een Belgische Traction die ingezet was voor een huwelijk. De eigenaar zat op een bankje in de schaduw, en we hebben nog even met hem gesproken. 

Belgische Traction versierd voor een trouwpartij in Limbourg

In de buurt van Limbourg ligt de Barrage de la Gileppe, bij een groot stuwmeer. Toen we daar heen reden kwamen we door Jalhay. En in een ooghoek zagen we ineens een Traction garage. He?! Een garage met Tractions in de showroom? Heeft de tijd stilgestaan soms? Het bleek het bedrijf te zijn van de eigenaar van de Franstalige Traction Universelle de Wallonie. We werden gastvrij en hartelijk ontvangen en kregen een rondleiding door de werkplaats. Vervolgens konden sommigen onder ons de vele artikelen in de clubshop niet weerstaan en gingen we met gevulde armen na een hartelijk afscheid weer verder.

Geert van Eijk in gesprek met Jacques van As, de voorzitter van de Traction Universelle de Wallonie - in zijn Traction garage in Jalhay

Via Verviers kwamen we net op tijd terug op de camping voor het feestelijke avondmaal. Onze koks Frans en Louis hadden namelijk al de hele middag een speenvarken geroosterd. Frans heeft daar een installatie voor gebouwd die hij achter de camper op een aanhanger had meegenomen. Het speenvarken smaakte heerlijk mannen! Ook de rest van het buffet was klasse. De organisatoren hadden flink hun best gedaan om het iedereen naar de zin te maken. Vervolgens was het nog lang gezellig in de grote kring om het kampvuur.

Zondagmorgen was de afsluiting met de bekende koffieklets. Wij bleven nog wat langer op de camping en hebben nog heerlijk gezwommen in het camping zwembad. Na de lunch gingen wij ook weer huiswaarts na een heerlijk Hemelvaarts weekend te hebben genoten.

Frans, Ria, Louis, Gonny, Jac en Jenny, heel hartelijk dank voor dit mooie weekend!

Marc en Lia Vos

Met dank aan de fotografen Ben Kulsdom, Frans Gommans, Frank Kok, Alex Derksen en Huib de Bruine, Hubert van Beusekom,Gerard Scholten,