24/1/08
Hallo Tractionistes,
Zoals in een eerdere aflevering verteld hebben wij bij de restauratie van onze dame gekozen voor (weliswaar met enige uitzonderingen) het klassieke straalwerk bij het schoonmaken van de coque. Ook hebben we toen aangegeven wat de voor- en vooral de nadelen zijn. Dan is het eindelijk zover. Je mag de coque wegbrengen naar de straler en gaat je dierbare bezit echt “met de billen bloot”…
De stellage zoals die is voorzien om de carrosserie hoger te zetten blijkt bij het laden op een vrachtwagen een niet altijd even gemakkelijke oplossing. Omdat je de auto zo goed mogelijk vast wil zetten komt er door het gebruik van de nodige spanbanden behoorlijk wat druk op deze stellage. Daar staat hij dan op de oprit, klaar voor vertrek. Nog één nachtje slapen en we gaan rijden.
Na dit ene nachtje lijkt het erop of al het voorwerk wat we hadden gedaan voor nop is geweest. De vorige avond en nacht heeft er een verschrikkelijke hoosbui ons wonderschone Belgische dorpje aangedaan en de carrosserie is beslagen met een flinterdun laagje vliegroest. Ik moet zeggen: best schrikken als je hier zoveel werk aan hebt besteed.
De reis naar de straler en het lossen aldaar verloopt vlekkeloos. We spreken nog af wat er precies moet gebeuren en we laten onze dame achter. Dan is het afwachten geblazen en na twee weken wachten word ik gebeld met de mededeling dat de auto klaar is. Afgesproken wordt om deze de zaterdag erna op te halen. Ik proef enige twijfel in de stem van de straler en begin me dus toch lichtjes zorgen te maken….
Zaterdag morgen 8.00 uur zijn we bij de straler aanwezig en als de poort open gaat zien we daar onze dame staan, geheel in epoxie grondlak gespoten. Dan komt de straler aanlopen en deze begint langzaam te vragen wat wij ervan vinden. Hij is erg geschrokken van de gaten die ontstaan zijn in de carrosserie en is bang dat dit voor ons een tegenvaller zal zijn. Ik sta bij de carrosserie te kijken en ben in het begin een beetje stil. Dan vraagt hij expliciet of het een tegenvaller is en of ik daarom zo stil ben. (mensen die me kennen weten dat stil zijn niet echt mijn sterkste kant is) Ik kan hem geruststellen, er is niets mis met hoe de coque hieruit is gekomen en ik ben blij dat we nu echt weten hoe de staat van het plaatwerk is. Goed, er zijn enkele gaten ontstaan maar als we de verhalen van veel medehobbyisten horen mogen we zeker niet mopperen. Ik zou zeggen kijk maar naar de foto’s en oordeel zelf. Mijn mening: “er is zeker wat laswerk aan maar zeker geen onoverkomelijke problemen”. We zijn dan ook al wat gewend.
O ja, de reden waarom ik zo stil was? ? ? ?……… Ik was eigelijk blij verrast, tegelijkertijd tevreden en werd op dat moment eigelijk nog verliefder dan ik al was op die “andere” vrouw in mijn leven.
Au revoir!
Frank Kok
P.s.: Geen woord hierover met mijn verkering, Okay!