Ontvangst met koffie en een geanimeerd gesprek met de ca 20 aanwezigen. Het relaas van scribent over zijn Parijs Moskou Parijs ervaring en de (technische) support die hij van “zijn” Tan Zuid leden heeft gekregen kosten zomaar een uur sleutel tijd.

Het was toegestaan om ontspoort met de Trax te komen; doel van de bijeenkomst was om van Piet van Vonderen en werkplaats directeur Huib de Bruine te leren hoe onze dames weer in het juiste spoor te krijgen.

Henk reed direct zijn mat grijze verlengde dame, na enig gemanoeuvreer, de garage in. En het was ook een uitstekend leerobject. Henk dacht dat de auto niet helemaal goed op hoogte was afgesteld (altijd de eerste controle als je de wielen gaat uitlijnen!!) en dat het wel snel geklaard zou zijn; immers er is nog geen bout verroest onder zijn onlangs gerestaureerde Commercial (bouwjaar 1956). Wel dat was maar goed ook dat alle bouten, voor en achter, nog uitstekend draaiden, niet alleen de achteras stond zo’n 8 cm uit het lood, ook was de verhouding en hoogte tussen voor en achter as niet zoals de ingenieurs van Andrè Citroën binnen de poorten van Javel zich hadden voorgesteld. Boeiend zijn dan de discussies en de aanwijzingen aan de sleutelaars hoe je het probleem met 1 of twee weegschalen, diagonaal of in de lengte, voor beginnen of juist niet, moet aanpakken. Een ding is zeker, nog voor de lunch stond deze dame recht op haar onderdanen zonder een gewichtsverschil tussen links en rechts.

Na de lunch het echte vuurwerk; Piet van Vonderen had een eigen schuifbuis ontwikkeld met afstandnotering om de voorwielen te meten. Vaktermen streden om het hardst, ze maakt toespoor, ze spoort helemaal niet, wat was ook alweer de onderlinge afstand tussen voor en achterzijde van beide voorwielen etc. Dat het goede gereedschap het halve werk is bewees toch wel Huib zelf. Zijn manier van uitlijnen is even geniaal als simpel. Nodig is een touw van ca 10 meter, in het midden een lus om deze lus vast te binden aan de knop van de kofferdeksel, dan wel , indien een trekhaak is gemonteerd, om de knop van de trekhaak. Geniaal!! Dat er lang is nagedacht over de uitvoering bleek aan de hand van de kleurkeuze van het touw: WIT, het geen prachtig aftekent tegen de zwarte banden van de Trax…..

Daarna kon ik zelfs meehelpen met het uitlijnen (letterlijk) van de wielen. Je houdt het touw strak aan de achter-onderzijde van de achterwiel en spant hem strak tegen de voorzijde van de voorband. Afwijking van touw en wielen zijn dan heel simpel te constateren, het bijstellen van de wielen, indien de bouten niet zijn verroest, is dan nog een plezierig karwei.

Een buitengewoon leerzame sleutelbijeenkomst waarbij een ogenschijnlijk moeilijk onderwerp werd teruggebracht tot een simpel doordenken door onze leermeesters Piet en Huib. Blij waren wij ook met de auto van Henk; alle leermogelijkheden heeft zijn auto ons deze dag geboden.

Rolf van der Zande