Al snel kwam de aap uit de mouw en de slak uit zijn huisje. Rolf van der Zande heette ons allen van harte welkom en kondigde vrolijk aan dat we een bezoek gingen brengen aan een slakkenkwekerij - inclusief jawel een proeverij..… De organisatoren hadden dat bewust geheim gehouden, om ons te verrassen. In ieder geval was de ontvangst met koffie prima. De heerlijke vlaai legde al een goede bodem voor de kruipertjes die we die middag naar binnen zouden laten glijden. 

 

De rit was ook grensverleggend, dat wil zeggen we reden afwisselend door de Nederlandse en Belgische Kempen. Hier en daar kwamen we nog van die oude grenspalen tegen. Het was een prima route, over mooie weggetjes. Op zondagmorgen koersen er veel wielerpelotons in de Kempen, en gingen we af en toe aan de kant voor deze tricotmannen. Dit keer moesten we goed op de kilometerstand letten. Het was hier en daar een beetje puzzelen, maar gelukkig kwamen we met een stralend zonnetje allemaal aan op de picknickplaats. Daar werden we door onze verkeersbegeleiders ontvangen en geparkeerd. Snel werden de picknickmandjes uitgestald, en kon je links uitgebreid de champagne kurken horen ploppen, terwijl rechts het lunchmenu bestond uit bruine bammetjes uit een zakje. Ik vond wel mooi hoe een jochie van een jaar of 5 ons vol bewondering aansprak - “meneer wat voor auto’s zijn dit? Zijn het Citroëns?” Hij bleek het al gezien te hebben aan de strepen in de grille. 

 

Een uurtje in de stralende zon was mooi, en voldaan gingen we op pad naar kwekerij ’t Slakkenhuys in Ospeldijk. De jonge ondernemer Sjoerd Kessels was 4 jaar geleden gestart als kweker van deze kleverige vriendjes. In Frankrijk zijn nog 25 echte kwekers, en hij had ze allemaal bezocht, om ze honderduit te bevragen en daarna als slakkenboer beslagen ten ijs te komen. We werden eerst in 2 groepen gesplitst. Degenen die al ooit een slak gegeten hadden mochten direct door naar het proeflokaal. Daar kregen ze bij een glaasje witte wijn of fris eerst een heerlijk kroketje met slakken ragout, en daarna een croquille dwz een slakje in bladerdeeg afgeblust met knoflook. 

Ik behoorde tot de groep die zijn slakkendoop nog moest krijgen, en dus werden wij tactisch eerst de kas in geleid door Sjoerd. Hij vertelde een uitstekend verhaal over hoe hij de beestjes in een fokprogramma heeft opgenomen. De romantiek van de slak bestaat uit het vinden van een leuke partner en dan schiet ie een pijltje met feromonen (geurstof) uit zijn nek. Op slag verliefd, als een echte cupido. Vervolgens blijven ze heerlijk een dagje aan elkaar kleven, waarna ze eitjes leggen. De boer kweekt deze eitjes op tot volwassen slakken. Er kruipen jaarlijks 200.000 rond in zijn kas. Vervolgens belanden ze in de keuken waar ze diervriendelijk worden ontdaan van ingewanden en voorbereid voor de horeca. Na dit uitgebreide verhaal gingen wij ter tafel en konden wij onze tanden in dit mooie en smakelijke product zetten. Iemand gaf ons de tip - denk aan een champignon - en ik moet zeggen, ja dat was een goed idee! 

 

Namens alle deelnemers hartelijk dank aan Rolf & Monique en Geert & Leontien voor deze fantastische dag.

 

Marc Vos