Rob Jansen(TAN) had in 2014 deze show op het jubileum van TAN in Epe uitgevoerd en kwam met goede suggesties en tips. Dat was tenminste al wat.
Langzamerhand werd het beeld wat duidelijker hoe we het in elkaar moesten zetten. Taken werden verdeeld enz. Via TAN was het mogelijk om aan een podium te komen, dat in het jubileum van TAN goede dienst had bewezen. Alleen de vraag was…waar is het materiaal gebleven?

Na een ware zoektocht kwamen we uit bij een loods in Amsterdam, Slotervaart. Met hulp van mijn schoonzoon en met de oplegger van Ton van Heesch (belangeloos ter beschikking gesteld) togen we naar Amsterdam. Het podium lag in delen ergens dik onder het stof opgeslagen en met veel kunst en vliegwerk (te hoog) opgeladen, naar Rheden gebracht, met een schuin oog in de spiegel naar de lading of deze niet ging schuiven en geen politie ons opmerkte. Dat ging voorspoedig en met hulp van een beheerder van een loods (tijdelijk gehuurd door de stichting ICCCR) hebben we het opgeslagen.

De jury werd geformeerd, waar onder andere Pim Berends (regio Gelre) in acteerde namens TAN. De aanmeldingsprocedure werd gelanceerd, prijzen(budget) geregeld, om vervolgens kandidaten te gaan werven. Op dit punt heeft TAN op een voor mij onbegrijpelijke manier de kans gemist. Ik kreeg met veel moeite en pijn slechts 8 kandidaten, die bereid waren hun auto’s te presenteren. Ter vergelijking: Patan bracht er ruim 17 in. Dit was zuur. Degene die zich wel aangemeld hadden hebben hun uiterste best gedaan om de Traction te vertegenwoordigen. TAN-zuid manifesteerde zich fantastisch, want Johan de Looff met zijn Rosengart, Hans van den Brand met zijn cabrio plus caravan, Marc Vos in zijn Rosalie en Piet van Vonderen (helaas te laat voor de aanmelding) waren er op overtuigende wijze. Waren het niet de deelnemers met de openingsact de twee Kegresses, die helemaal uit Denemarken en Schotland waren aangevoerd, de slotact was de 1 CVér , t.w. een afgezaagde traction, voorzien van een bespanning met een echt paard, dat de show stal van het publiek. Hij kreeg dan ook de publieksprijs. De prijs van de jury ging naar de bestuurders van de Kegresses. Overigens zaten er tussen de 25 genomineerden de drie trouwe TAN-zuid leden, die op hun beurt er weer een bourgondisch tintje aan gaven (zie foto).

Een beetje zuur was ook de als hoog scorende Traction van Auke Gerrits, die door een misverstand in de selectie lijst, zijn nominatie werd verwisseld met een andere auto. Dit had niet moeten gebeuren, maar zoals dingen lopen, zijn ze gelopen. Auke was ernstig teleurgesteld.

Onze dank ook aan Peter Pronkhorst en zijn vriendin Silvia, die ons door het woud van de organisatie heen loosden, Peters hulp bij de opbouw van het podium, tijdens het evenement als regelaar, controleur enz. We kregen de indruk dat hij overal was.

Onze mening over de organisatie van ICCCR, de vele vrijwilligers, de sfeer en alle voorzieningen was niet anders dan lof. Hoofdzakelijk was alles goed geregeld en dank daarvoor.
Al met al een onvergetelijke gebeurtenis, met veel hernieuwde kennismakingen en contacten. Ongetwijfeld zullen jullie nog veel over dit evenement lezen of horen, maar ik wil nu al met jullie onze ervaringen delen.

John Branderhorst.